locutusque est Dominus ad Mosen in monte Sinai dicens
loquere filiis Israhel et dices ad eos quando ingressi
fueritis terram quam ego dabo vobis sabbatizet sabbatum Domini
sex annis seres agrum tuum et sex annis putabis vineam tuam
colligesque fructus eius
septimo autem anno sabbatum erit terrae requietionis Domini
agrum non seres et vineam non putabis
quae sponte gignit humus non metes et uvas primitiarum
tuarum non colliges quasi vindemiam annus enim requietionis
terrae est
sed erunt vobis in cibum tibi et servo tuo ancillae et
mercennario tuo et advenae qui peregrinantur apud te
iumentis tuis et pecoribus omnia quae nascuntur praebebunt
cibum
numerabis quoque tibi septem ebdomades annorum id est
septem septies quae simul faciunt annos quadraginta novem
et clanges bucina mense septimo decima die mensis
propitiationis tempore in universa terra vestra
sanctificabisque annum quinquagesimum et vocabis
remissionem cunctis habitatoribus terrae tuae ipse est enim
iobeleus revertetur homo ad possessionem suam et unusquisque
rediet ad familiam pristinam
quia iobeleus est et quinquagesimus annus non seretis
neque metetis sponte in agro nascentia et primitias vindemiae
non colligetis
ob sanctificationem iobelei sed statim ablata comedetis
anno iobelei redient omnes ad possessiones suas
quando vendes quippiam civi tuo vel emes ab eo ne
contristes fratrem tuum sed iuxta numerum annorum iobelei emes
ab eo
et iuxta supputationem frugum vendet tibi
quanto plus anni remanserint post iobeleum tanto crescet
et pretium et quanto minus temporis numeraveris tanto minoris
et emptio constabit tempus enim frugum vendet tibi
nolite adfligere contribules vestros sed timeat
unusquisque Deum suum quia ego Dominus Deus vester
facite praecepta mea et iudicia custodite et implete ea ut
habitare possitis in terra absque ullo pavore
et gignat vobis humus fructus suos quibus vescamini usque
ad saturitatem nullius impetum formidantes
quod si dixeritis quid comedemus anno septimo si non
seruerimus neque collegerimus fruges nostras
dabo benedictionem meam vobis anno sexto et faciet fructus
trium annorum
seretisque anno octavo et comedetis veteres fruges usque
ad nonum annum donec nova nascantur edetis vetera
terra quoque non veniet in perpetuum quia mea est et vos
advenae et coloni mei estis
unde cuncta regio possessionis vestrae sub redemptionis
condicione vendetur
si adtenuatus frater tuus vendiderit possessiunculam suam
et voluerit propinquus eius potest redimere quod ille
vendiderat
sin autem non habuerit proximum et ipse pretium ad
redimendum potuerit invenire
conputabuntur fructus ex eo tempore quo vendidit et quod
reliquum est reddet emptori sicque recipiet possessionem suam
quod si non invenerit manus eius ut reddat pretium habebit
emptor quod emerat usque ad annum iobeleum in ipso enim omnis
venditio redit ad dominum et ad possessorem pristinum
qui vendiderit domum intra urbis muros habebit licentiam
redimendi donec unus impleatur annus
si non redemerit et anni circulus fuerit evolutus emptor
possidebit eam et posteri eius in perpetuum et redimi non
poterit etiam in iobeleo
sin autem in villa fuerit domus quae muros non habet
agrorum iure vendetur si ante redempta non fuerit in iobeleo
revertetur ad dominum
aedes Levitarum quae in urbibus sunt semper possunt redimi
si redemptae non fuerint in iobeleo revertentur ad dominos
quia domus urbium leviticarum pro possessionibus sunt inter
filios Israhel
suburbana autem eorum non venient quia possessio
sempiterna est
si adtenuatus fuerit frater tuus et infirmus manu et
susceperis eum quasi advenam et peregrinum et vixerit tecum
ne accipias usuras ab eo nec amplius quam dedisti time
Deum tuum ut vivere possit frater tuus apud te
pecuniam tuam non dabis ei ad usuram et frugum
superabundantiam non exiges
ego Dominus Deus vester qui eduxi vos de terra Aegypti ut
darem vobis terram Chanaan et essem vester Deus
si paupertate conpulsus vendiderit se tibi frater tuus non
eum opprimes servitute famulorum
sed quasi mercennarius et colonus erit usque ad annum
iobeleum operabitur apud te
et postea egredietur cum liberis suis et revertetur ad
cognationem et ad possessionem patrum suorum
mei enim servi sunt et ego eduxi eos de terra Aegypti non
venient condicione servorum
ne adfligas eum per potentiam sed metuito Deum tuum
servus et ancilla sint vobis de nationibus quae in
circuitu vestro sunt
et de advenis qui peregrinantur apud vos vel qui ex his
nati fuerint in terra vestra hos habebitis famulos
et hereditario iure transmittetis ad posteros ac
possidebitis in aeternum fratres autem vestros filios Israhel
ne opprimatis per potentiam
si invaluerit apud vos manus advenae atque peregrini et
adtenuatus frater tuus vendiderit se ei aut cuiquam de stirpe
eius
post venditionem potest redimi qui voluerit ex fratribus
suis redimet eum
et patruus et patruelis et consanguineus et adfinis sin
autem et ipse potuerit redimet se
supputatis dumtaxat annis a tempore venditionis suae usque
ad annum iobeleum et pecunia qua venditus fuerat iuxta annorum
numerum et rationem mercennarii supputata
si plures fuerint anni qui remanent usque ad iobeleum
secundum hos reddet et pretium
si pauci ponet rationem cum eo iuxta annorum numerum et
reddet emptori quod reliquum est annorum
quibus ante servivit mercedibus inputatis non adfliget eum
violenter in conspectu tuo
quod si per haec redimi non potuerit anno iobeleo
egredietur cum liberis suis
mei sunt enim servi filii Israhel quos eduxi de terra
Aegypti